Κυριακές στο χωριό. Μια μέρα στον Αγ.Γεώργιο Νηλείας Πηλίου θα πει βόλτες στα καλντερίμια, με τη πέτρα Πηλίου να κυριαρχεί, σπίτια με κληματαριές στις αυλές και ξύλινα παραθυρόφυλλα, να μαζέψεις ήλιο, να μαζέψεις φρέσκο δενδρολίβανο, να έχεις θέα όλο τον Παγασητικό, να φας μεζεδάκια, να ανέβεις στο θεατράκι το Αλώνι, αν πετύχεις κάποια παράσταση ή συναυλία αφού πέσει ο ήλιος θα είσαι τυχερός.
Στους πέτρινους τοίχους θα βρεις παντού να αναρριχάται φρέσκο δενδρολίβανο.
Τι άλλο να ζητήσεις για το τσιπουράκι σου;! Στο βουνό το συνοδεύεις με κρέας! Στον Στεφανή, ένα μικρό ταβερνάκι, θα φας καλούς μεζέδες. Αυγά με παστουρμά ή χόρτα τσιγαριαστά, μοσχαρίσια ουρά, καβουρμά με πλιγούρι και ό,τι παραδοσιακό τραβάει η όρεξη σου.
Ηλιολουστες κληματαριές, η μυρωδιά της άνοιξης παντού τρυγύρω, το χωριό σε μια ραστώνη τα πρωινά ακόμη και τις καθημερινές, παίρνει ζωή μετα τις 12-1 το μεσημέρι.
Θα φύγεις αφού πέσει ο ήλιος. Γιατί η παρέα θα είναι καλή. Γιατί τα μεζεδάκια θα συνεχίσουν να έρχονται. Γιατί το τσιπουράκι θα αλλάξει σε μπυρίτσα. Θα πάρεις το δρόμο του γυρισμού και αναζητώντας γλυκό θα σταματήσεις στην Αγριά για παγωτό, που θα στο αλλείψουν μέσα με πραλίνα -άστο κόλασμένο- να περπατήσεις παραλιακά να το απολαύσεις. Και να επιστρέψεις πια στο σπίτι γεμάτος εικόνες και γεύσεις. Απλέε, μα τα απλά πράγματα στη ζωή είναι τα πιο νόστιμα.
Μέχρι την επόμενη Eatme βόλτα!